این سو
دست همیشگی تو
به انتظار بود
و آنسو
دستان گذرای بی شمار دیگران
و من هی دست دست کردم
دست همیشگی تو
به انتظار بود
و آنسو
دستان گذرای بی شمار دیگران
و من هی دست دست کردم
۱۳۸۸ بهمن ۲۳, جمعه
ضرب نه! جمع و تفریق
می توان چون صفر در تفریق و جمع و ضرب
حاصلی پیوسته یکسان داشت
(فروغ)الهی من قربون فروغ گل برم. چرا در ضرب حالا؟ جمع و تفریقش درسته. اما صفر در هر چیزی ضرب بشه مضمحلش میکنه که.گرچه اگر کلمه ی ضرب رو از شعر دربیاریم وزن شعر دچار نقصان میشه. ممممم چی میشه گذاشت پس؟
مثلا
می توان چون صفر در هر کسری و جمعی
حاصلی پیوسته یکسان داشت
البته اینجا کسر یعنی کسر کردن و نه به معنی fraction
پس فردا سالروز هجرتشه.کاش زنده بود.
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)
